علامت تعجب

دیروز با مینای فردوس رفتیم کافه کراسه. یه کافه ی شیک که فضای معنوی خاصی داشت. کتابهای خاطرات شهدا و کتابهای نوشته رهبر  گوشه کنار کافه به چشم می خورد. 

آدمایی هم که میومدند اونجا آدمای به ظاهر مثبت بودند.  

برام خیلی جالب بود که یه کافه ای توی تهران وجود داشته باشه که محیط و فضای به ظاهر سالمی داشته باشه به دور هر گونه دود و دم... 

امیدوارم ظاهر آدما مثل با باطنشون فرقی نکنه.  

و نیز امیدوارم به اسم دین و مذهب کارهایی خلاف انسانیت انجام نشه. 

به امید روزی که دل همه انسانها آسمانی بشه...