خونه فقط برای بخور بخوابه

بیست روز از برگشتنم به خونه میگذره...درست مثل دوازده سال پیش،هیچ روحی درش نیست......همه محدود کردن خودشونو...‌‌‌‌‌...

واسه همینه که با اینکه آزاد بودم ولی خودمو دربند قرار داده بودم.

والدینم منو محدود بار آوردن..‌‌‌محدود ذهنی و فیزیکی....

باید برگردم تهران...‌‌‌

باید برگردم .....

بزار فکرامو جمع و جور کنم سری بزنم به اون قسمت‌هایی که هیچوقت فرصت نشد بهشون فک کنم.....

پس خونه محیطی برای فکر کردن و کنار اومدن با خودم و زندگیم و آینده م....

بعدش برمیگردم تهران برای همیشه به امید خدا