خاطره اولین سفر با هواپیما(۲)

تو راه برگشتن با اینکه بسیار خسته و خواب الود بودم ولی به زور بیدار می موندم تا جاییکه میتونم فقط به بیرون نگاه کنم.از صحنه هایی که دیدم هر چی بگم کمه....از زیباییش، از هیجانش و تکرار مدام این فکر، که آدمی قدرت داره به اوج برسه،فقط باید بخواد...فقط باید باور کنه...خودش رو باور کنه...

کودک درونم به شدت فعال شده بود و شاد بودم..

من که فوبیای ارتفاع داشتم اصلا احساسی جز هیجان و شادی حس نکردم.