نقطه ... ته خط

حضور هیچ کس در زندگی اتفاقی نیست... حکمتی دارد...

نقطه ... ته خط

حضور هیچ کس در زندگی اتفاقی نیست... حکمتی دارد...

مواجه با ترس گذشتن عمر

امروز تولدمه...

پا به سن ۳۸ سالگی گذاشتم...

همیشه میترسیدم بهش فکر کنم به اینکه هیچ کار خاصی انجام ندادم.و حالا که با همه وجودم بهش فکر می کنم گریه م می گیره.۳۸ سال از زندگیم گذشت در حالیکه بیشترش حس غم تجربه کردم و استرس و اضطراب...که همه ش تلاش کردم شرایطم بدتر نشه...

ولی هنوز هیچکاری برای خواسته های قلبی خودم نکردم...

مقایسه نمی کنم که اگه بکنم صفحه م سیاه میشه...

چقدر عرض زندگیم کوتاه بوده...

نمیدونم باقی ۳۸ ساله ها هم مثل من غم دارند؟

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد